Wie is werkelijk de "getrouwe en beleidvolle slaaf".....?

"Natuurlijk is hulp noodzakelijk. Het is onwaarschijnlijk dat iemand die gewoon de bijbel leest zonder voordeel te trekken van de door God verschafte hulpmiddelen, het licht zou kunnen onderscheiden. Daarom heeft Jehovah God in „de getrouwe en beleidvolle slaaf" voorzien, zoals in Mattheüs 24:45-47 is voorzegd. In deze tijd wordt die „slaaf" vertegenwoordigd door het Besturende Lichaam van Jehovah’s Getuigen."

De Wachttoren, 1 mei 1992, blz 31

Introductie

Als er één tekst is die Jehovah's Getuigen zonder twijfel zullen kennen, dan is het wel Matthéüs 24:45-47 :

"Wie is werkelijk de getrouwe en beleidvolle slaaf, die door zijn meester over diens huisknechten is aangesteld om hun te rechter tijd hun voedsel te geven? Gelukkig is die slaaf wanneer zijn meester hem bij zijn aankomst daarmee bezig vindt! Voorwaar, ik zeg U : Hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen."

Op deze tekst steunt het volledige gezag van het Wachttoren Genootschap. Jehovah's Getuigen wordt geleerd dat de "slaaf" waarover in deze tekst gesproken wordt verwijst naar de geestelijk leiders van het Wachttoren Genootschap, de "gezalfde broeders van Christus".

Ze geloven dat Jezus in 1914 terugkeerde en vervolgens in 1919 het Wachttoren Genootschap "getrouw" en "beleidvol" bevond, en daarom over zijn bezittingen aanstelde. (zie: “Koos Jezus in 1919 het Wachttoren Genootschap uit als de "trouwe en beleidvolle slaaf"?”).

De "slaaf" ontvangt Gods antwoorden op de problemen van vandaag om deze door te geven :

"Wij worden derhalve geestelijk verlicht doordat wij Gods antwoorden op de huidige problemen ontvangen, antwoorden die onthullen waar wij ons in de stroom des tijds bevinden en hoe wij met succes plannen kunnen maken voor de toekomst. Die antwoorden komen tot ons via ’de getrouwe en beleidvolle gezalfde slaaf’-klasse, die zich van het Wachttorengenootschap als haar uitgeversinstrument bedient. — Mattheüs 24:45-47; 2 Petrus 1:19."

Ontwaakt!, 8 oktober 1991, blz. 13

Omdat de "slaaf" door God zou zijn aangesteld, moet men de "slaaf" gehoorzamen zoals men God zelf zou gehoorzamen :

"Het is van levenbelang dat wij ... op de aanwijzingen van de "slaaf" acht geven zoals wij naar de stem Gods zouden luisteren"

De Wachttoren, 1 september 1959, blz. 392

"Indien wij Jehovah liefhebben, zullen wij ons onder zijn machtige hand vernederen (1 Petrus 5:6). Liefde voor hem zal ons er ook toe bewegen ons te onderwerpen aan het door hem gekozen instrument, „de getrouwe en beleidvolle slaaf"."

De Wachttoren, 15 november 1990, blz 20
Wanneer tijdens een gesprek een probleem opgeworpen wordt waar een Jehovah's Getuige geen raad mee weet, zal hij of zij uiteindelijk terugvallen op de autoriteit van de "slaaf" om de moeilijke kwestie op te lossen, en er op vertrouwen dat hoewel hij of zij zelf geen antwoord weet, de slaaf wél een antwoord heeft. (Iedere Jehovah's Getuige weet bovendien dat twijfelen aan het gezag van de "trouwe en beleidvolle slaaf" gezien wordt als twijfelen aan God zélf. De positie van de slaaf ter discussie stellen betekent onherroepelijk uitsluiting.)

 

"Nauwkeurig bijbel onderzoek"

Er verschijnt praktisch geen editie van De Wachttoren waarin Matthéüs 24 : 45-47 niet wordt aangehaald. Maar hoe vaak deze tekst ook genoemd wordt in de Wachttoren publicaties, slechts weinig Getuigen zijn in staat de illustratie, waar feitelijk hun hele geloof om draait, werkelijk goed uit te leggen.

Een goed begrip van deze tekst zou voor Jehovah's Getuigen echter geen overbodige luxe zijn. Om tot duidelijkheid te komen, zou men eenvoudig het goede advies kunnen volgen dat in De Wachttoren van 1 mei 1991, blz. 17 "Voordeel trekken van dagelijks bijbellezen" gegeven wordt :

"Zoek wanneer u leest, enkele van de kruisverwijzingen op. ... Kruisverwijzingen vestigen de aandacht op vervullingen van de in de bijbel opgetekende profetieën, op biografische en geografische details en op parallelle gedachten die wellicht uitdrukkingen die u misschien moeilijk te begrijpen vindt, verduidelijken."

Laten we nu eens Matthéüs 24 :45-47 erbij nemen. In de Nieuwe Wereld Vertaling is dit als volgt vertaald en worden de volgende kruisverwijzingen bij deze tekst gehanteerd :

45 Wie is werkelijk de getrouwe en beleidvolle slaaf,f die door zijn meester over diens huisknechten is aangesteld om hun te rechter tijd hun voedsel te geven?g 46 Gelukkigh is die slaaf wanneer zijn meester hem bij zijn aankomst daarmee bezig vindt! 47 Voorwaar, ik zeg U : Hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen.i

f 1 Kor 4:2, Heb 3:5
g Lu 12:42
h Opb 16:15
i Mt 25:21, Lu 12:44

Wanneer wordt de slaaf aangesteld?

Kijken we nu vervolgens eens nauwkeurig naar de tekst in kwestie. Wanneer vindt de vervulling plaats, dat wil zeggen, wanneer stelt Jezus de "getrouwe" slaaf aan over zijn bezittingen? In vers 45 stelt Jezus een vraag, hij geeft geen antwoord. Hij vraagt :

45 Wie is werkelijk de getrouwe en beleidvolle slaaf, die door zijn meester over diens huisknechten is aangesteld om hun te rechter tijd hun voedsel te geven?

Wat zou hierop het antwoord kunnen zijn? Jezus vertelt ons dat die "slaaf" pas dan "gelukkig" zal zijn wanneer de meester bij zijn terugkeer hem zo bezig zal vinden:

46 Gelukkigh is die slaaf wanneer zijn meester hem bij zijn aankomst daarmee bezig vindt!

h Opb 16:15

Dus op het tijdstip van de terugkomst, en niet daarvoor, zal de "slaaf", wanneer hij zo bezig zijnde gevonden wordt, gelukkig zijn, en zal Jezus hem aanstellen over al zijn bezittingen.

Onthoud dat de Wachttoren zelf opmerkte : "Kruisverwijzingen vestigen de aandacht op vervullingen van de in de bijbel opgetekende profetieën ... en op parallelle gedachten die wellicht uitdrukkingen die u misschien moeilijk te begrijpen vindt, verduidelijken."

Wanneer? is dus de vraag. Wanneer keert Jezus terug en zal de slaaf "gelukkig" zijn? Laten we nu eens kijken naar de verwijzing die bij het woord "gelukkig" staat. Deze verwijzing, die lang geleden bij dit vers geplaatst werd door mannen die duidelijk de juiste vervulling van deze illustratie begrepen, neemt de lezer mee naar de enige maal dat Har-Mágedon in de bijbel genoemd wordt, Openbaring 16:15,16! :

15 „Zie! Ik kom als een dief. Gelukkig is hij die wakker blijft en zijn bovenklederen bewaart, opdat hij niet naakt wandelt en men zijn schande ziet." 16 En ze vergaderden hen tot de plaats die in het Hebreeuws Har–Mágedon wordt genoemd.

 

Armageddon! Het tijdstip ligt dus nog in de toekomst!
Maar komt dit werkelijk als een verrassing, om in de bijbel te ontdekken wanneer de vervulling plaats zal vinden? De volledige context van Jezus' illustratie heeft betrekking een tijdstip in de toekomst, namelijk de wederkomst. Wanneer we verder lezen, en ook vers 44 erbij betrekken, zien we dat dit duidelijk de gebeurtenissen bij de wederkomst, bij het plaatsvinden van "Armageddon", bespreekt, zelfs de Wachttoren is gedwongen dit toe te geven. Jehovah's Getuigen die een Wachttoren index er bij nemen zullen dit zelf na kunnen gaan.

Pas op 'de dag des oordeels' zal volgens de bijbel blijken wie zich een goede en wie de slechte slaaf heeft betoond. Het is derhalve in het licht van de bijbel zelf onmogelijk dat Jezus op grond van de tekst in Matthéüs 24:24-47 het Wachttoren Genootschap als de "slaaf" aanstelde, omdat deze aanstelling eenvoudigweg nog in de toekomst ligt!

En het staat er, zwart op wit, in de eigen bijbelvertaling van Jehovah's Getuigen...

(N.B.: De verschuiving van de scheiding van de schapen en de bokken naar een toekomstige tijd bevestigt overigens eveneens dat de huidige doctrine van de "trouwe en beleidvolle slaaf" onhoudbaar is)

 

Wie is dan werkelijk de "trouwe en beleidvolle slaaf"?

Als de bijbel zelf aantoont dat het Wachtoren Genootschap niet die slaaf kan zijn waarop deze illustratie betrekking heeft, hoe moet de illustratie dan uitgelegd worden? Wie is werkelijk de getrouwe en beleidvolle slaaf? Merkwaardig genoeg wordt dit antwoord óók door het Wachttoren Genootschap gegeven.... :

"De Koning Jezus Christus verafschuwt lauwe dienst, halfslachtige aandacht. Hij wenst geen huichelaars in zijn koninkrijk. Dit belangrijke punt wordt door Jezus Christus beklemtoond in de illustratie van de "getrouwe en beleidvolle slaaf" en "die boze slaaf", welke illustraties hij gaf vlak nadat hij er bij de discipelen op had aangedrongen zich te allen tijde 'gereed te tonen' (Matthéüs 24:45-51). Er is een schitterende beloning weggelegd voor de discipelen van Christus die zich zijn getrouwe, beleidvolle slaven betonen door onwrikbaar toegewijd te zijn aan de wijze waarop hij in verband met de beloofde wereldregering handelt."

Onze toekomstige wereldregering - Gods koninkrijk, blz. 159-160

(met dank aan B.E. voor het onderzoek voor dit essay)

Gerelateerd